La Nduja Calabrese

Een echt typische Calabrese specialiteit is de Nduja di Spilinga. Ik vind het enigszins te vergelijken met onze filet Americain. Het wordt geproduceerd in heel Monte Poro, hoewel zijn ‘geboorteplaats’ Spilinga is, vlakbij Capo Vaticano. Het heeft een levendige rode kleur, is romig en goed smeerbaar. Het is een uiterst pikante worst en velen denken dat dit ook zo zijn vitale uitwerkingen kan hebben. Het wordt gemaakt van het vette gedeelte van de varken en heel fijn gemalen met een grote dosis pepers (25/30%), zowel zoete als kruidige, vervolgens wordt deze licht gerookt en vervolgens laten ze het ‘rijpen’ voor een aantal maanden. Het is heerlijk op brood of op een bruscetta of het wordt gebruikt om smaak aan sauzen te geven.

Nduja betekent worst, er gaan twee verhalen waar deze vandaan komt, de een zegt dat deze in de 16e eeuw door de Spanjaarden samen met de pepers is meegenomen of dat deze tijdens de overheersing tussen 1806 en 1815 door de onderkoning van Napels Gioacchino Muràt is geïntroduceerd, ook omdat deze worst lijkt op de Franse andouille.

Oorspronkelijk werd de nduja door de arme bevolking gegeten en werd van de resten van het varken gemaakt, zoals pens en de longen. Vandaag de dag echter wordt het beste van het varken gebruikt tezamen met de beste kwaliteit pepers. Want de Calabrese peper, dat is traditie, cultuur, en geschiedenis.

Licht verwarmd (au bain marie), en dan op brood uitgesmeerd is de nduja overheerlijk!